NARODNA VEROVANJA NA VELIKU SUBOTU
Velika subota – Dan kada je Hristos sišao u Ad da propoveda Jevanđelje mrtvima, te se strogo obeležava u tišini i molitvi.
Plaštanica u koju je Josif iz Arimateje uvio telo Hristovo nakon skidanja sa Krsta simbolički se na Veliki petak iznosi na Hristov grob, a celiva se i na Veliku subotu, da bi u večernjim časovima bila iznesena ispred hrama i triput se oko crkve nosi a zatim ponovo spušta u grob.
Velika subota ili Strasna subota svojim nazivom opominje na Hristovo stradanje. U našem narodu se još naziva zavalita subota jer upućuje na to da ove sedmice valja učiniti kakvo dobro ili milosrdno delo. U okolini Leskovca postoji naziv dugačka subota koji ukazuje na duge muke Hristove na raspeću. U Bosanskoj krajini i Hercegovini zovu je i Crvena subota jer se tamo uglavnom uskršnja jaja boje na ovaj dan i to najčešće u crvenu boju.
Mese se obredni uskršnji hlebovi i kolači – uskršnjaci. Obično su okrugli sa rupom u sredini gde se na Vaskrs stavi jaje. U Homolju vaskršnjak okite bosiljkom i mese dodatno manje uskršnje kolačiće.
Na veliku subotu se ne radi u polju i žene ne rade ručne radove. Dan je strogo posvećen samo onim poslovima koji se odnose na proslavu najradosnijeg hrišćanskog dana Vaskrsa.
Po staroj tradiciji na Veliku subotu mogu se u hramovima obaviti krštenja onih koji su pristupili veri i pripremili se za to.
